|
|
|
Problem niepłodności partnerskiej dotyczy ok. 15-20% par. Zgodnie z definicją WHO za niepłodność uznaje się brak potomstwa po 12 miesięcznym okresie regularnego współżycia bez stosowania środków antykoncepcyjnych. Po takim okresie starań zasadne staje się wdrożenie postępowania diagnostycznego w celu ustalenia przyczyn niepłodności i zastosowania odpowiedniego leczenia. Niepłodność małżeńska może być wynikiem: niepłodności lub ograniczonej płodności kobiecej, męskiej lub też obojga partnerów. W pierwszym etapie diagnostyki należy potwierdzić owulację i dokonać oceny nasienia, ocenić reakcję plemników i śluzu szyjkowego, ocenić drożność jajowodów. Niejednokrotnie, pomimo zastosowania wszystkich dostępnych metod diagnostycznych, nie udaje się określić jej przyczyny. Rozpoznawana jest w tych sytuacjach niepłodność niewiadomego pochodzenia- idiopatyczna.
W przypadkach kiedy standardowe leczenie ( farmakologiczna indukcja jajeczkowania, stymulacja lub suplementacja fazy wydzielniczej cyklu, operacyjne leczenie niepłodności żeńskiej i męskiej ) jest nieskuteczne lub też nie rokuje nadziei na uzyskanie ciąży, zasadne jest, przy obopólnej zgodzie partnerów zastosowanie technik wspomaganego rozrodu. Ten sposób leczenia dopuszczalny jest również, wtedy, gdy szanse na uzyskanie ciąży przy zastosowaniu standardowych metod leczenia jest zdecydowanie mniejsza od szansy uzyskania ciąży po zastosowaniu technik wspomaganego rozrodu.
Techniki rozrodu wspomaganego medycznie (ART) pozwalają wielu parom doczekać się potomstwa i zrealizować marzenia o posiadaniu dzieci. Szacuje się, że rocznie w Polsce rodzi się około 700 noworodków, które uzyskane zostały dzięki programowi zapłodnienia pozaustrojowego. Należy uświadomić sobie, że z biologicznego punktu widzenia ciąże takie niczym nie różnią się od tych, poczętych w sposób samoistny, naturalny. Z drugiej strony nie wolno zapominać, że pary biorące udział programie IVF są zazwyczaj obciążone wieloletnim oczekiwaniem na potomstwo i związanymi z tym bardzo kosztownymi procedurami diagnostycznymi i terapeutycznymi leczenia niepłodności. Ponadto, z tego względu większość tych par czuje się osobami „drugiej kategorii”, poszkodowanymi przez los. Opieka perinatologiczna nad ciężarnymi po programach zapłodnienia pozaustrojowego, niezależnie od standardów obowiązujących dla fizjologicznej ciąży samoistnej, powinna dodatkowo wyróżniać się:
- kontynuacją zleconej przez zespół realizujący IVF/ICSI/IMSI suplementację do 11-12 tygodnia ciąży w postaci 200 mg mikronizowanego progesteronu dopochwowo lub 30 mg dydrogesteronu dziennie doustnie, z następowym stopniowym wycofywaniem się z powyższej terapii po uzyskaniu wyżej wymienionego okresu ciąży,
- ciężarne z wykładnikami zespołu hiperstymulacji jajników (OHSS), których przebieg przedłuża się na okres wczesnej ciąży wymagają bezwzględnego leczenia w ośrodkach referencyjnych
- w przypadkach ciąży pojedynczej zwrócenie szczególnej uwagi na ryzyko wystąpienia wewnątrzmacicznego zahamowania wzrostu płodu
- w przypadku ciąży wielopłodowej:
- zwiększenie częstości badania położniczego, ze szczególną oceną stanu szyjki, oraz badań dodatkowych do co 4 tygodnie
- wykonywanie badania USG oceniającego rozwój płodu, stan morfologiczny płodu oraz ilość płynu owodniowego co 4 tygodnie
- zaproponowanie prenatalnych badań genetycznych ze względu na:
- wiek
- obawę pacjentek przed wystąpieniem wad rozwojowych
- wszelkie podejrzenie nieprawidłowości genetycznych wynikające z wyników testow przesiewowych i/lub USG
- wykonanie badań w kierunku toksoplazmozy
- jeżeli IgM i IgG ujemne – nie wymagają leczenia
- jeżeli IgM dodatnie i IgG ujemne – wdrożenie leczenia
- jeżeli IgM ujemne i IgG dodatnie – wykonać badanie na awidność
- jeżeli wysoka – nie wymaga leczenia
- jeżeli niska – konieczność leczenia
- sposób zakończenia ciąży:
- w ciąży wielopłodowej: cięciem cesarskim
- w ciąży jednopłodowej: zgodnie z sytuacją położniczą jednak z
- uwzględnieniem życzenia ciężarnej dotyczącego cięcia cesarskiego
- umożliwienie ciężarnej korzystanie z niezdolności do pracy ze względu na specyfikę ciąży po IVF traktowanej jako ciążę „specjalnej troski”. (Źródło : rekomendacje PTG)
Leczenie niepłodności
W ramach działalności NZOZ Sonomedico oferujemy:
- ocenę jajeczkowania i monitorowanie stanu hormonalnego kobiety
- stymulację jajeczkowania (indukcja owulacji)
- zapłodnienie nasieniem partnera (inseminacja homologiczna, AIH)
- kompleksowe badanie nasienia partnera (spermiogram)
W ramach współpracy, w przypadkach wymagających rozszerzenia postepowania
terapeutycznego współpracujemy z Kliniką Leczenia Niepłodności "Provita" -
Katowice, gdzie wykonywane są dodatkowo procedury:
- zapłodnienie nasieniem dawcy (inseminacja heterologiczna, AID)
- zapłodnienie pozaustrojowe (in vitro, IVF-ET)
- docytoplazmatyczną iniekcję plemników (intracytoplasmic sperminjection, ICSI-ET)
- zapłodnienie pozaustrojowe (IVF) nasieniem dawcy(heterologiczne IVF)
- kriokonserwacja (zamrażanie) nasienia oraz zapłodnionych komórek jajowych w stadium przedjądrzy lub embrionów w stadium 4-8 blastomerów
- docytoplazmatyczną iniekcję plemników (ICSI) izolowanych z biopsji jadra (testicular sperm extraction, TESE) aspirowanych z najądrza
- (micro-epidydymal sperm aspiration, MESA) - we współpracy z urologiem
- GIFT - (Gamet Intrafalliopian Transfer)
W przypadkach gdy to konieczne, w ścisłej współpracy z wyspecjalizowanymi ośrodkami, przeprowadzane jest leczenie operacyjne metodą endoskopową niepłodności spowodowanej niedrożnością jajowodów, mięśniakami macicy, wadami rozwojowymi macicy, torbielami jajników oraz endometriozą. |
